Dit ben ik op de foto...
Grote glimlach, veel energie, altijd op
pad. Zoals je van mij gewend bent. Een beetje ouder misschien en de bril verraadt al een beetje wat je niet ziet: mijn brein draait niet meer op volle toeren.
Het is zoeken naar de juiste woorden om dit complexe verhaal kort te brengen.
Na mijn eerste coronaprik in mei kreeg ik neurologische en visuele problemen.
Van de ene op de andere dag moest ik de fijne mensen van Antverpia Apotheken in de steek laten, waar ik mij voor de lange termijn had geëngageerd als HR Manager en strategisch coach.
Nu ben ik al acht maanden out en ben ik heel traag aan het revalideren, zonder perspectief wanneer en of ik terug word zoals jij en ik mij kenden.
Ik heb het moeilijk gehad, ben bang geweest, boos... alle fases van het klassieke rouwproces heb ik doorgemaakt. Voor iemand die zo graag van betekenis is en professioneel zo gretig in het leven stond, brengt zo’n aandoening wel een identiteitscrisis met zich mee. Maar ik heb ook ervaren hoe veerkrachtig ik ben en hoe elk probleem opportuniteiten brengt.
Het is een zwaar proces, dat mij lukt dankzij de liefdevolle steun die ik dag in, dag uit krijg van mijn sterke, zorgzame Laurens Van Thillo; een man met een groot hart en tonnen geduld.
Deze zomer trokken Laurens en ik 2 maanden door Zweden en hebben we aan den lijve de kracht ervaren van het leven in en met de natuur. Het rustige, Zweedse tempo heeft ons verleid om definitief te verhuizen en een nieuw hoofdstuk in ons leven te schrijven.
We vonden een prachtig domein in Midden-Zweden waar we hopelijk op termijn opnieuw een ondernemersverhaal kunnen uitbouwen. We verhuizen in mei.
Onze droom? Na mijn revalidatie vakantiehuisjes bouwen en jullie mee laten genieten van de heerlijke, ongerepte natuur. De vele positieve reacties op ons plan, doen ons ook dromen van een aanbod aan individuele en groepstrajecten, die we samen begeleiden.
Maar eerst revalideren. Saaie oefeningen op de computer om mijn brein te helpen nieuwe verbindingen te leggen. Veel rusten en mijzelf stretchen door nieuwe dingen te leren. Gelukkig zijn mijn creativiteit en optimisme ongeschonden gebleven en kunnen mijn huisgenoten mijn experimenten met breien en brood bakken wel smaken ;-)
Voorlopig nog een foto met de Antwerpse skyline op de achtergrond. Binnenkort met de Zweedse natuurpracht!
Wil je graag voor mijn vertrek nog even bijpraten? Bel mij dan even, want de computer is momenteel niet mijn beste vriend.
Ik houd jullie op de hoogte van ons wedervaren en wens iedereen voor het nieuwe jaar een blakende gezondheid toe en vooral veel veerkracht!